Twee gezichten van... Nr. 93: Kluiskade 21, Maasland In de rubriek 'De twee gezichten van…' staan maandelijks twee afbeeldingen centraal. De tekst van deze aflevering is verzorgd door Trudy Werner-Berkhout van de Historische Vereniging Maasland. Henk Groenendaal maakte de foto anno 2010. Reacties en suggesties van lezers zijn van harte welkom. Deze maand deel 93. Maasland is zuinig op zijn agrarisch verleden. De boerderij op de Kluiskade is daarom ook terecht tot Rijksmonument verheven. Deze boerderij, nu prachtig gerestaureerd, toont het vroegere karakter van Maasland, namelijk die van een plattelandssamenleving. Oorspronkelijk was het boerenbedrijf gelegen buiten de dorpskom aan de Commandeurspolderkade, nu Kluiskade genoemd, naast eeuwenoude boerderijen zoals De Kluishoeve, de zeventiende-eeuwse boerderij van Ammerlaan en de verderop gelegen boerderij van Buitelaar aan de Trekkade. Het boerenbedrijf heeft in deze polder eeuwenlang plaats gevonden. Pas in de laatste decennia is de situatie veranderd door de hoognodige uitbreiding van het dorp. | | De laatste boer was Jan van Winden. Hij stopte in 1966/67. Boer Van Winden had zo'n 35 koeien, waaronder ruim vijfentwintig melkkoeien en tien stuks jongvee. Hij bezat ongeveer veertig ha. land. Dit land lag zowel in de Commandeurspolder, het smalle en het brede weer genoemd, als in de Dijkpolder. Het land lag in twee stroken van de Kwakelweg tot aan de Weverskade. Aan de achterkant van het huis liep je zo het land van de Commandeurspolder in. De Dijkpolder lag wat verder weg van de boerderij. Twee keer per jaar werden tien koeien via de kade en de Kerkweg vanuit de stal naar een stuk weiland in de Dijkpolder geleid en omgekeerd. De boer liep dan met zijn koeien naar het kleine draaibruggetje, nu brug van Ammerlaan of CDAbrug, stak de Kerkweg over, vervolgens door het laantje van Mosterd naar het land in de Dijkpolder. Een rij koeien op de weg was toen een heel normaal gezicht. Jan van Winden trouwde Catharina de Vette, weduwe van Cornelis van Mil die in 1939 verongelukte. Er hebben drie generaties Van Mil op de boerderij gezeten. Cornelis Petruszoon van Mil uit Vlaardinger-Ambacht trouwde een van de dochters van de toenmalige boer Albrecht Koelewijn. Cornelis nam het boerenbedrijf over, daar zijn schoonvader geen mannelijke opvolgers had. Cornelis was een boer met invloed. Hij zat van 1855 tot 1873 en van 1881 tot 1891 in de gemeenteraad en had tevens een taak als armmeester in het bestuur van de katholieke kerk. Hij was een van de eerste bestuurlijke vertegenwoordigers van het katholieke deel van de bevolking in Maasland. De door de grondwet ingestelde gelijkheid van godsdienst zorgde voor een inhaalslag. Er moest geëmancipeerd worden! Het katholiek bewustzijn zou gestimuleerd worden door een intensief godsdienstig leven. Het gevolg hiervan was onder andere een enorme groei van religieuze ordes. Opvolger zoon Cornelis leverde maar liefs vijf dochters af in het klooster, zij zijn ook allen tot aan hun dood hun roeping trouw gebleven. Het negende kind van het grote gezin, ook weer Cornelis genaamd, nam de boerderij over totdat hij in 1939 stierf. | | De boerderij is zeventiende-eeuws. De bewoners werden aangeslagen voor de Honderste Penning in 1698. In 1712 is het bedrijf ingetekend op de kaart van Kruikius en in 1733 vermeldt het Haardstedenregister Pieter Verkade als eigenaar. De boerderij is cultuurhistorisch van zeer grote waarde. De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed heeft dan ook de boerderij op 11 oktober 1966 ingeschreven in het register van Rijksmonumenten. De boerderij had oorspronkelijk een langgerekte gevel met achtereenvolgens het woonhuis, de boenhoek en de stal. Op het hek stond de spreuk: 'O, Grote God. O, Hemelkoning. Bescherm ons, op deez' woning'. Het land, het huis en de stal werden verkocht in 1966. De stal is afgebroken en van de oude stenen is een nieuw losstaand huis gebouwd. Het woonhuis is bewaard gebleven en mooi gerestaureerd samen met de karakteristieke hooiberg door de huidige bewoners familie Brinks. De schuur heeft een steen gedateerd uit 1826 en is ook opnieuw gerestaureerd. Door het zorgvuldig behoud van dit monumentale pand bewaart de Kluiskade en het dorp zijn beeldbepalend gezicht. | Tekst: Trudy Werner-Berkhout. Oude foto uit 1948: mevr. I. Hersbach-van Mil. Foto huidige situatie 2010: Henk Groenendaal. 'Midden-Delfland - Schakel' publicatie: 29 oktober 2010. Bronnen: Na publicatie worden de “Twee gezichten van…” ook op internet gepubliceerd op adres: http://www.middendelfland.net/. | |
